Vandaag begint het proces tegen die Haagse kuifleeuwerik die vindt dat burgemeester Aboutaleb van Rotterdam per ommegaande Nederland moet verlaten. Hij (die kuifleeuwerik) heeft een befaamde strafpleiter – mr. Marb Knoops – in de arm genomen om zijn belangen te verdedigen.
Parenthesiaal wil ik even kwijt dat ik het woord strafpleiter een wonderlijke term vind, en al helemaal in dit verband.
Maar er is iets vervelends gebeurd. De concept-pleitnota is gehackt en de strategie van de verdediging ligt op straat. Nu zijn er twee mogelijkheden. Het kan zijn dat er is gehackt maar het is ook mogelijk dat er niet is gehackt maar gelekt. Dat laatste kan dan worden begrepen als een poging tot het verstrooien van ruis.
Ruis is het tovermiddel wanneer iemand iets onfatsoenlijks heeft gedaan waarvoor hij zich publiekelijk moet verantwoorden. Denk aan doping bij wielrenners (anderen doen het ook), doping bij tennissers (ik wist niet dat de regels waren veranderd), wangedrag bij supporters (die bedelaars zijn zelf ontzettend irritant). En dan laat ik het deelnemen aan bombardementen in een ver land maar even buiten beschouwing.
Maar wellicht is er niet sprake van een meesterzet maar is er echt gehackt. Dan is die meester Knoops toch een minder goeie advocaat dan ik dacht. In ieder geval is hij dan ontstellend naief. Waarom heeft hij wel sloten op de deur maar niet op zijn tekstverwerker? David Lagercrantz schreef zijn deel 4 van de Stieg Larsson-trilogie op een stand-alone computer. Knoops is zelf ook auteur van thrillers. Heeft hij geen contact met zijn collega Lagercrantz?