Blog

volgens je moeder lijk ik sprekend op

– excusez le mot – lul de behanger

maar nu is zij een beetje ziek

dus blijf je een nachtje langer

Enkele dagen geleden rolde de Vijftiende, herziene editie van het Groot woordenboek van de Nederlandse taal in mijn brievenbus.

Deze zin kan natuurlijk niet letterlijk waar zijn. (meer…)

Deux chevaux – lelijk eendje
Deux cheveux – kalend oudje

NB
Alfred Hitchcock verklapte eens: ‘Vroeger had ik veel meer haar. En ze wezen alle drie een andere kant uit.’

– Volkswagen heeft gesjoemeld.
– Wie zeg je?
– Volkswagen.
– Wat heeft die gedaan?
– Gesjoemeld.
– Nou en? (meer…)

Uijlenspieghel – zo heet het kwartaalblad van het Nederlands Hoornisten Genootschap. Deze naam is natuurlijk ontleend aan de compositie van Richard Strauss Till Eulenspiegel. In dit orkestwerk immers wordt de hoofdpersoon muzikaal geportretteerd door de hoorn.
Maar wie was dan wel deze Uilenspiegel? (meer…)

Stel, je wandelt in het landgoed Springendal nabij Ootmarsum in Twente (Overijssel). Daar komt in de verte een wild zwijn aangewandeld. Je weet, everzwijnen zijn potentieel gevaarlijk, speciaal wanneer zij jonkies hebben.
Er is geen vluchtweg maar er zijn ook geen biggetjes; dus je blijft stokstijf staan. Gelukkig heb je de camera in de hand en filmen kan zonder al te veel extra beweging. En op dat filmpje is te zien dat er tóch jonkies zijn.

Kyrgyzstan, Tajikistan, Nicaragua, Jordanië en nog 14 andere landen – daar wonen de mensen aan wie ik samen met vele anderen via KIVA een microkrediet heb verschaft. Het is heel eenvoudig. Je stort $ 25 en de ontvanger betaalt dat in termijnen terug. Het geld is bijvoorbeeld bestemd voor: een extra container voor palmolie (Congo); handel in néré bonen (Mali); een koe (Georgië); enzovoorts. (meer…)

Spruitjes zich noemende en schrijvende Venkel ging met Hoofdpijn naar de bioscoop. Daar draaide Goudreinet op weg naar het Land van Overnorgen of eerder. Dat had Hoofdpijn op de beursvloer gehoord. Maar het was Linksdraaiende Yoghurt passeeert de equator. Spruitjes zns Venkel werd me toch kwaad. Hij werd groen en geel en hij begon te koken. Dus dacht Hoofdpijn: ik bel een een twee daar redt je levens mee.

‘Ik zou niet redt denken maar red,’ zei het Verlegen Nachtegaaltje. ‘Bemoei je er niet mee, verlegen nachtegaaltje,’ riep Hoofdpijn, ‘ik weet waarachtig zelf wel wat ik denk. Bovendien ben je geen nachtegaaltje maar een nachtengaaltje, net als ruggenmerg en wiegendood’.

Hij belde een een twee. ‘Er staan nog acht in de wacht,’ zei de elektronika met de stem van Erica Terpstra, ‘dus wij schakelen over naar Turf in je ransel’. Een zoetgevooisde crooner zong ‘Is er wat te doen, dan rij je door groen want rij je door rood dan wordt dat je dood, en let nu op, rij je door oranje, er zijn nog, u spreekt met een een twee, waarmee kan ik u van dienst zijn?’

Maar Hoofdpijn had daar helemaal geen zin in want hij kende Turf in je ransel al en bovendien moest hij dan op zijn andere bil zitten en daar had hij helemaal geen zin in en die andere bil ook niet. Dan kunnen we beter de dakgoten gaan schoonmaken, dacht hij. Hij besprak dat met Spruitjes zns Venkel en laat die dat nou net gisteren al gedaan hebben. Dus hij werd me toch kwaad.

 

Het laatste oordeel is een musical over ambities. Kleine ambities, grote ambities? Wie zijn wij om dat te bepalen?

(meer…)

Daar dobber ik dan in mijn arkje. Als ik even geen andere werkzaamheden moet verrichten (touw slaan, voorplecht vrijmaken voor duif, net boeten) dan kies ik uit de kast een DVD.. Bijvoorbeeld:

The Singing Detective – onvolprezen televisieserie van Dennis Potter uit 1986. Michael Gabon speelt een glansrol als Philip Marlow (schrijver van prul-detectiveromans) die met een ernstige vorm van arthritis/psoriasis in het ziekenhuis ligt. Een weergaloze vermenging van flashbacks, waanbeelden, trage genezing en muziek uit de jaren veertig.

Amadeus – het met acht Oscars bekroonde meesterwerk van Milos Forman over de godvruchtige componist Salieri die niet begrijpt hoe zoveel genialiteit kon worden toebedeeld aan zo’n vuilbek als Mozart.

Laurel en Hardy – de complete verzameling. Onweerstaanbaar, deze opgeruimde maar onvermijdelijke slachtoffers van goede wil, onvermogen en geheugenverlies.