Van de rotgans wordt gezegd dat hij zijn naam ontleent aan het geluid dat hij voortbrengt. Er is wel wat fantasie nodig om dat te horen bij de opnames die gemaakt zijn op de dijk vlakbij de sluizen van Lauwersoog. Maar het geluid is zeker typerend, evenals de witte halsvlek die volwassen exemplaren op hun zwarte kop en hals hebben.
Je treft ze vooral aan in het Waddengebied, deze grasetende overwinteraars.
Vriend WKB werd 80. Dus een leeftijdsconforme speech afgestoken. Hier komt-ie. (meer…)
Eens in de zeven weken dacht Spruitjes zich noemende en schrijvende Venkel aan zijn dochter in Toulouse. Hoe heet zij ook alweer? dacht hij dan. En: als ik wat vaker aan haar zou denken, zou ik haar naam ook beter kunnen onthouden. (meer…)
er was eens een meisje
In het domein van de literatuur is de poëzie een moeilijk en ontoegankelijk genre. Ik denk dat dat voor veel lezers geldt; in ieder geval geldt het voor mij.
Maar er is hoop! In zijn wekelijks zondagochtend-college biedt Marc van Oostendorp een prachtige inleiding voor beginners. Kikkers zijn overleden componisten: zo heet het college. Het duurt 11 minuten en dit is de link:
De digitale versie van het dagblad De Telegraaf brengt een van de heikele problemen rond het vluchtelingenvraagstuk treffend in beeld. (meer…)
‘Hoe gaat dat eigenlijk met zo’n keukenwekker?’ dacht Spruitjes zich noemende en schrijvende Venkel terwijl hij nauwgezet zijn levensvriendin Zevende Geitje langs de divan manoeuvreerde. (meer…)
Het laatste oordeel is een musical over ambities. Kleine ambities, grote ambities? Wie zijn wij om dat te bepalen? (meer…)
straks komt mamma je weer halen
de weekendtas staat op de stoep
ik zal straks wel een beetje balen
zonder jou en in de troep
In de schelmenroman die de commissie-Oosting gisteren publiceerde, blijft een van de hoofdpersonages onderbelicht. Ik bedoel Cees H. – het boefje dat naar verluidt vele miljoenen overhield aan handjeklap met een stuk of wat boefjes uit een andere bende. (meer…)