NRC is een kwaliteitskrant. Ik ben niet de enige die dat beweert want je komt die opvatting met enige regelmaat tegen. Het is natuurlijk ook een kwestie van smaak en van politieke gerichtheid maar ik weet mij verzekerd van medestanders.
Wat zijn de kenmerken van kwaliteit als het om kranten gaat? Het is niet gemakkelijk om dat te omschrijven maar termen als zorgvuldige formuleringen, gedegen feitenonderzoek, hoor en wederhoor, (hoofd)redactionele commentaren zullen vast deel uitmaken van een poging tot definiëring.
Vandaag (21 oktober 2022) ging het mis met de rubriek Commentaar. Het onderwerp was “schorsing tweede kamerlid” en de kop luidde “Tijdig ingrijpen is bij Thierry Baudet een noodzaak geworden”. Alleen al bij deze twee citaten is van alles mis. Het is Tweede-Kamerlid, bij ‘tijdig ingrijpen’ moet ‘tijdig’ vervallen, en bij ‘een noodzaak geworden’ moet het eerste en het laatste woord weg; verder is de dubbelzinnigheid van de kop natuurlijk misleidend.
Het stuk zelf wemelt van taalkundige rariteiten. Het gaat niet om een schorsing voor iemand maar van iemand. Iets is niet ‘een meest fundamenteel recht’ maar gewoon een fundamenteel recht. En het gaat niet om ‘één van de rechten’ maar om ‘een van de rechten’.
Afgezien van het taalkundig broddelwerk is het hele Commentaar een zinloze herhaling van bekende en dus triviale feiten inplaats van een doorwrochte beschouwing over de processen en de achtergronden van die feiten.
Wie heeft dit Commentaar geschreven? Een leerling-redacteur, een beginneling? En waar waren de kritische collega’s?