Er is een land dat gekenmerkt wordt chaos. Het aantal problemen is groot. Toeslagen, aardbevingen, mondkapjes, Afghaanse tolken, coalitiebesprekingen, stikstof en CO2, jeugdzorg, en nog een stuk of honderd andere ongeregeldheden die mij nu even niet te binnen willen schieten.
Het is duidelijk dat de mensen die zich met deze problematiek bemoeien het niet voor elkaar krijgen. Het zijn tovenaarsleerlingen: iedere ingreep veroorzaakt nieuwe complicaties. Het wachten is dus op de terugkeer van de tovenaar en de hoofdvraag is: wanneer keert hij of zij huiswaarts?
Vannacht kreeg ik in een nachtmerrie een verschrikkelijke boodschap. De tovenaar is overleden. We zullen het toch zelf moeten doen.