210316  Leeftijdsdiscriminatie

We mogen weer een nieuw parlement kiezen, dezer dagen. Mijn bijzondere positie in deze affaire is dat ik – anders dan de meeste andere kiezers – drie opties kreeg voorgeschoteld.

Ik kon stemmen

  1. per post
  2. in persoon met keuze uit drie dagen
  3. in persoon op de derde woensdag van maart

Die drie mogelijkheden zijn natuurlijk een loepzuiver geval van leeftijdsdiscriminatie maar daar wil ik het nu niet over hebben. 

Van de eerste optie wist ik onmiddellijk dat ik die niet ging gebruiken. Postbestellingen zijn vandaag de dag niet honderd procent betrouwbaar. De Haagse departementen functioneren in deze coronatijd suboptimaal. De verantwoordelijke minister scoort maar net voldoende als het op daadkracht aankomt. De berichten over proefnemingen met een troosteloos resultaat werden niet gevolgd door berichten over concrete verbeteringen. En toen het departementale papierwerk met briefstembiljet, stempluspas, origami-stembiljetten, te kleine enveloppen en bedroevende instructies enkele dagen te laat in mijn brievenbus arriveerde, wist ik met zekerheid dat ik de juiste keus had gemaakt: mijn stem zal deze weg niet gaan.

Dat vervolgens de instructies aan de ingehuurde krachten voor de postafhandeling zouden leiden tot extra ongeldige stemmen had ik niet bedacht. Ook had ik niet vermoed dat de oproep via radiospotjes om de schriftelijke stem uiterlijk op 12 maart te verzenden nog op 15 maart door de ether schalde.

Dat ik geen gebruik zal maken van de tweede optie wist ik ook onmiddellijk. Deels gaat het om dezelfde argumenten: ministeries die overal een potje van maken. Het aantrekken van extra en onervaren personeel is een gok waaraan ik mijn stem niet wil blootstellen. Maar meegespeeld heeft ook dat wij tegenwoordig rekening moeten houden met de Bende van Baudet. Onze eigen arctische nudist heeft zijn volgelingen opgeroepen om in de stemlokalen te infiltreren teneinde te controleren of de verkiezingen wel eerlijk verlopen. Ik houd dus rekening met pogingen tot brandstichting of zo en bestorming van mijn gemeentehuis/stemlokaal. Daar heb ik nu even geen zin in.

Dus ga ik gewoon mijn stem uitbrengen op de derde woensdag van maart 2021. Het enige verschil met de tientallen vorige keren is dat er deze keer een extra stembureau is op kruipafstand van mijn huis. Ook dat is een geval van leeftijdsdiscriminatie maar daar wil ik het nog steeds niet over hebben.