Bijna ieder jaar arriveert een groepje koperwieken in onze tuin om de kwaliteit van de hulstbessen te onderzoeken. Nou, die kwaliteit laat niets te wensen over.
Maar de locatie van de hulst is ongelukkig. Vanuit de voorkamer zijn de gasten maar met moeite te bekijken. Er zit een raam tussen, het daglicht is niet je dat in januari en er staan allerhande struiken in de weg.
Maar voor het eerst in jaren was het geluk met de filmer. Een frontale expositie in de late namiddag. Ziedaar de koperwiek in volle glorie.