Grof
Er zijn altijd wel sujetten die op kosten van de nederlandse belastingbetaler een academisch opleiding tot slager willen krijgen. Of een andere vorm van mensenpester natuurlijk.
Nou ja, academisch, beroepsopleiding zal je bedoelen, want denken is er niet bij. Die gosers voeren natuurlijk geen flikker uit, liggen met hun luie kont de godganse dag in hun bed te ruften, en als ze dan tentamen moeten doen, dan zijn ze zogenaamd ziek, en halen een briefje van een zogenaamde dokter die tien jaar eerder precies hetzelfde dee, namelijk geen reet. Nou kan het geld bij ons niet op, dus wat hebben wij? Wij hebben studieadviseurs! Studiezeurpieten zul je bedoelen. Meestal zijn dat wijven die niks beters te doen hebben, en die dus de hele dag met hun luie kont op hun stoel zitten te hangen om andere luie flikkers zogenaamd te adviseren. Je hoeft toch niet zo hard te werken, zeggen ze rustig. En ook weet ik dat het geregeld voorkomt dat ze handjeklap spelen met voorzitters van zogenaamde examencommissies, die ook al niks beters te doen hebben dan een nieuwe tropenhelm te kopen omdat ze weer zo nodig naar Curaçao moeten.
Nou ken ik iemand, en die is zo’n zogenaamde studieadviseur. Geen flikker doet die, nou ja, snoepreisjes naar Amsterdam, zogenaamd om studenten in te loten. Maar mij maak je niet wijs dat je voor loten een hele commissie nodig hebt. Je moet je voorstellen, dat mens doet dat al meer dan 25 jaar!
——
voor de context, zie 201201