TAFEREEL 3

Het laatste oordeel is een musical over ambities. Kleine ambities, grote ambities? Wie zijn wij om dat te bepalen?

 

LAMMIE
Heb je Felix niet meegenomen?

WALING
Hij zat niet in de trein. Maar op het station zeiden ze dat het spoor rond Utrecht al meer dan een uur plat ligt door een grote computerstoring. Hij zal straks wel bellen dat hij later komt.

LAMMIE
Nou ja, we zien wel. Maar ik heb een nieuwtje voor je. Dorus verklapte dat we volgend jaar niet langer gratis kunnen trouwen, maar de hondenbelasting gaat wel naar beneden.

WALING
Wij hebben ook altijd pech. Hebben we geen hond en zijn we 20 jaar getrouwd en nou is het weer niet goed. Weet je wat, we gaan onmiddellijk opnieuw trouwen. Net als 20 jaar geleden. Jij weer in die blauwe jurk…

LAMMIE
Niet 20 maar 21 jaar geleden. En het was geen jurk en de kleur was ook niet blauw.

WALING
En je witte laarsjes en je strooien hoed…

LAMMIE
Rode sandalen en een margriet in mijn haar.

WALING
Het is al meer dan twintig jaar geleden
dat wij naar ’t stadhuis toe reden,
natuurlijk op de fiets.
We hadden geen geld, we hadden geen poen,
maar ‘k zou het zo weer willen doen,
al kost het nu niet niets.

LAMMIE
Het is al meer dan twintig jaar geleden
dat wij naar ’t stadhuis toe reden,
natuurlijk op de fiets.
Jij was mijn koning en mijn nar;
ik was verliefd en in de war,
ik weet nog steeds van niets.

WALING
Je blauwe rok, je mooie ogen
Wat is die tijd voorbijgevlogen

LAMMIE
Hij was niet blauw, maar donkerrood
En mijn bloes was heel erg bloot

WALING
Dat ben ik niet vergeten

LAMMIE
Ik zat bij jou voorop de stang
En eigenlijk was ik best wel bang

WALING
Daar reed ik met mijn lieve lief
Ik kneep hem als een ouwe dief

LAMMIE
Dat heb ik nooit geweten

LAMMIE en WALING
Twintig jaar, een ogenblik;
twintig jaren, jij en ik.
Ik wil het weer (bis)
Ik wil nog heel veel heel veel meer (bis)

WALING
Ik weet nog goed, ik vroeg jou: wil je met me trouwen? En jij lachte en zei…

LAMMIE
Helemaal niet! Ik vroeg jou! Weet je dat dan niet meer? Je werd zo rood als een biet.

WALING
Helemaal niet. Ik was eerst. En jij werd zo bleek als Brussels lof.

Terwijl zij vrolijk kibbelend in huis gaan, rinkelt de telefoon.

LAMMIE
Met Lammie Hubelmeijer … Felix! … waar zit je? … Tot later. Ik verheug me er op …
Dat was Felix. De bliksem is in de bovenleiding geslagen. Hij komt wel maar kan niet zeggen hoe laat. De hele zaak ligt plat.

Zij verdwijnen in huis.