Hoewel Spruitjes zich noemende en schrijvende Venkel wist dat de Cholesterol Brigade jacht op hem maakte, verschanste hij zich geenszins. Integendeel; hij ging een van zijn zolders opruimen en wel de zolder die zich bevond boven de kamer met het glazen plafond.
Opruimen was misschien niet het goede woord. Orde scheppen, daar ging het om. Want zo’n glazen plafond is verbazend handig als je wilt weten wat je allemaal in dozen op zolder hebt staan maar dan moeten die dozen natuurlijk wel aan de onderkant gelabeld zijn.
‘Dat had je beter eerder kunnen bedenken.’ zei Verlegen Nachtegaaltje, maar SznsV lachte haar in haar gezicht uit. ‘Heb jij niet onlangs aangifte gedaan van de ontvreemding subsidiair vermissing van twee beukenootjes en vijf eikels? En lagen die niet gewoon recht onder je nest? Moet ik mij door zo’n nitwit de les laten lezen inzake logistics en storage?’
‘Het is niet de eerste keer dat je nachtegaaltjes en eekhoorntjes door elkaar haalt,’ zei Verlegen Nachtegaaltje. Maar SznsV luisterde al niet meer want hij was inmiddels verwikkeld geraakt in een lastig probleem. De eerste doos bleek niet alleen laaghangend fruit te bevatten maar ook puibewassing, Vicky Leandros en tilde.
Es kijken of mijn vriend Hoofdpijn goede raad kan verschaffen, dacht SznsV. ‘Dat kan ik wel degelijk,’ zei Hoofdpijn, ‘maar dat <Es> aan het begin van een zin vind ik eigenlijk niet kunnen. Los daarvan acht ik je problem oplosbaar. Ik zie zelfs drie oplossingen. Label de doos aan de onderkant als Ministerie van Veiligheid. Of schrijf er Frui Pui Vic Til op. Of – en dat is wellicht het meest praktisch – noem de doos #1 en leg een database aan over de inhoud.’
Kijk, dat is nou weer zo’n idee waar je wat aan hebt, dacht SznsV. Hij rende meteen naar de marktplaats en kocht een tweedehands Excel.