“Liever kort en mooi dan lang en kut “ was volgens zijn ouders zijn motto. Zo stond dat in ieder geval in de overlijdensadvertentie van een 25-jarige jongeman.
Hoewel kut tegenwoordig zowel in de gesproken als in de geschreven taal een van de meest gebruikte krachttermen is, was ik dat woord niet eerder in een doodsbericht tegengekomen. Het trof mij eens te meer omdat ik toevallig onlangs had gemijmerd dat het merkwaardig is dat kut als bijvoeglijk naamwoord wordt gebruikt terwijl de mannelijke pendant lul uitsluitend als zelfstandig naamwoord door het leven gaat. Ik heb daar geen verklaring voor.
Grappenmakers wijzen waarschijnlijk op het woord voeg in bijvoeglijk en op stand in zelfstandig maar ik noem dat niet echt een verklaring. Ik wacht op de genderwetenschapper die een promotieonderzoek doet naar Grammaticale discriminatie bij de verwijzing naar primaire geslachtskenmerken.