De filosoof, historicus en toneelschrijver Ludvig Holberg (1684 – 1754) staat te boek als de grondlegger van de moderne Deense en Noorse literatuur. Zijn roem is enigszins getaand maar zijn naam leeft voort, met dank aan Edvard Grieg (1843 – 1907) die een ook vandaag nog veel uitgevoerde compositie aan hem wijdde: de suite Uit Holbergs tijd.
Met dat stuk (dat meestal wordt aangeduid als de Holbergsuite) is iets vervelends aan de hand. Grieg schreef het als een origineel pianowerk bestaande uit vijf delen: Praeludium, Sarabande, Gavotte, Air en Rigaudon. Dat was in 1884. Een jaar later arrangeerde de componist in een vlaag van verstandsverbijstering zijn pianistisch meesterwerk voor strijkorkest met als desastreus resultaat dat het briljante origineel in het verdomhoekje belandde.
Het meest getroffen werd het Praeludium. Deze glanzende, lyrische en parelende ouverture veranderde in een larmoyant tafereel waarin lompe paarden vruchteloos proberen tempo te maken in een plas-dras landschap.
Het zal wel moeilijk zijn om Griegs wandaad via de juridische weg alsnog ongedaan te maken maar ik zou toch een klemmend beroep willen doen op de muzikale juristen om daar werk van te maken.