Sprookje
Er was eens een jonge prins die de studie der geneeskunde hartstochtelijk was toegewijd. Voor het oog van de studiefinanciering boekte hij overdag menig resultaat, dat hij des avonds evenwel met behulp van alcohol weer uitwiste.
Op de dag van de Grote Afrekening besloot hij dat het (gelet op het nieuwe interimmanagement bij de Informatiseringsbank) aanbeveling zou verdienen zich te bekwamen in het verwerven van onuitwisbare kennis. En dus begaf hij zich naar het kasteel van de vriendelijke stiefmoeder. Die was juist bezig Doornroosje wakker te kussen, dus goede raad lag voor de hand. Neem jij Doornroosje even van mij over, zei ze, dan ga ik onderwijl met de nieuwe interimmanager overleggen.
De stiefmoeder had vaker met dat bijltje gehakt. Zij wist precies wat er mis was bij de Informatiseringsbank: ze weten daar niet wat griezelen is. Dus stuurde de stiefmoeder een kikker in een dienstenvelop naar de manager, Maar omdat ze de envelop zekerheidshalve met een nietje had gedicht, werd de zending aan haar geretourneerd,
Zo blijkt maar weer dat ook vriendelijke stiefmoeders een fout kunnen maken. Nu is één fout weliswaar een kenmerk van het ware, maar dat hielp haar niet deze keer. Gelukkig maakte het voor de prins geen verschil; hij integreerde zijn interventie inzake Doornroosje in zijn studie, en verwierf zich aldus vrijstelling voor de onderdelen ‘Anatomie in vivo’ en ‘Acute geneeskunde’.
——
voor de context, zie 201201