De voor de nazomer van 2017 voorspelde wespenplaag is uitgebleven maar als je de krant mag geloven zwerven er momenteel in sommige gebieden wel ongebruikelijk veel hoornaars rond. Dus geen gewone wesp maar wel de Goliath van deze diersoort. Zoals wel vaker het geval met reuzen: als je ze met rust laat heb je er geen kind aan. Maar voelen ze zich bedreigd dan gaan ze massaal over tot de aanval. Hun steken zijn uitermate pijnlijk maar gelukkig minder giftig dan die van de gewone wesp.
Geen spannender wespentaille dan die van de hoornaar. Je snapt niet hoe zo’n groot beest (meer dan 3 centimeter lang) uit de voeten kan met zo’n onooglijke en fragiele verbinding tussen borststuk en achterlijf.
Het filmpje is opgenomen een dag nadat ik de vliegende herten vastlegde (zie blog 170811) en de locatie is dezelfde overjarige eikenboom. Kennelijk zijn die reuzenkevers verjaagd door deze reuzenwespen.
De donkere strepen op de stam lijken verdacht veel op urinesporen van vleermuizen. En het beest dat na ongeveer 20 seconden rechts van de hoornaar beweegt, zou best eens zo’n vleermuis kunnen zijn.